Roze pelikaan met geheim

Het zien van een pelikaan in de Lage Landen is voor vogelkijkers zo’n beetje het najagen van de heilige graal. De kans dat zo’n bakbeest uit Roemenië of Griekenland tot hier komt afgedwaald is bijzonder klein. In Nederland liggen sinds 1800 slechts een handvol waarlijk wilde gevallen voor. Meestal gaat het om pelikanen die uit watervogelcollecties van dierentuinen of vogelparken zijn weten weg te komen. Door hun imposante formaat en mythische faam halen zulke zwervers dan al gauw het krantennieuws (zie verder). 

Of ze nu van wilde of ontsnapte komaf zijn, de passage van een vliegende pelikaan langs een vogeltrektelpost blijft een sensatie. Met hun bijna drie meter vleugelspanwijdte horen zowel de roze pelikaan als de kroeskoppelikaan – de twee in Europa inheemse soorten – tot de grootste vliegende vogels die men op het oude continent kan waarnemen. Toen op dinsdag 20 oktober 2009 om 14u45 tijdens een frisse maar zonnige herfstdag een roze pelikaan telpost Graaf Visart (Brugge) naderde was het even slikken. Gelukkig waren we via een telefoontje van zijn mogelijke komst op de hoogte gebracht (met dank aan Frank De Scheemaeker). De vogel was immers eerder opgemerkt in de buurt van het polderdorp Lissewege, zo’n 8 kilometer ten noorden van Brugge. Paul d’Hoore (trektelpost Fonteintjes) zag er de vogel tweemaal rondjes toeren en maakte er deze fraaie foto’s. Deze roze pelikaan, een volwassen vogel met een

kennelijk zo goed als gaaf verenkleed, had zin om er op een moerasvijver te landen, maar leek afgeschrikt door de natuurbeheerswerken die er aan de gang waren en verlegde zo zijn vliegplan in zuidelijker richting. De pelikaan cirkelde een kwartier lang rustig boven de westrand van Brugge en is toen mogelijk op een oude zandwinningsvijver in de randgemeente Sint-Pieters neergestreken. Later die dag vernamen we dat de pelikaan in de voormiddag ook aan een kreek te Heile nabij Aardenburg (Zeeuws-Vlaanderen, NL) was opgemerkt. 


De Gentenaar, 18 september 1993

Wild of tam? Die vraag dringt zich altijd op wanneer pelikanen in het luchtruim van Nederland of België opduiken. Wellicht zal ook van deze vogel uitlekken of hij hier of daar een sakkerende ‘eigenaar’ heeft achtergelaten. Zeker is dat niet alle in gevangenschap levende pelikanen vakkundig zijn geleewiekt. Nog zekerder is dat van heel wat ronddolende pelikanen achteraf is gebleken dat het géén zuiver wilde dieren betrof (zie knipsels). Hoe troebel en geheimzinnig zijn herkomst ook mag zijn, een pelikaan in vlucht blijft een adembenemend en onvergetelijk schouwspel. 


De Standaard, 24 april 1998



Het Laatste Nieuws, 29 juli 2008

(© Jan Desmet, 20 oktober 2009)

terug naar trek

home site Jan Desmet